نشد درست به هندوستان شکستهٔ از سلیم تهرانی غزل 59

1 نشد درست به هندوستان شکستهٔ ما نماز بود در او، کار دست بستهٔ ما

2 جدا شدیم ز هم‌صحبتان، خوش آن روزی که بود دستهٔ گل را حسد به دستهٔ ما

3 به خانه نیست که بتوان نمودنش به طبیب درون سینه بود همچو میوه خستهٔ ما

4 فغان که از پی ساغر کشیدن یاران بساط سبزه بود شیشهٔ شکستهٔ ما

5 سلیم کاسهٔ چوبین به سوی میکده بر که تحفه است در آنجا شکسته بستهٔ ما