نه کس که زجور دهر افسرده نبود از ابوسعید رباعی 284

1 تا زلف تو شاه گشت و رخسار تو تخت افکند دلم برابر تخت تو رخت

2 روزی بینی مرا شده کشتهٔ بخت حلقم شده در حلقهٔ سیمین تو سخت

1 آن عشق که هست جزء لاینفک ما حاشا که شود به عقل ما مدرک ما

2 خوش آنکه ز نور او دمد صبح یقین ما را برهاند ز ظلام شک ما

1 غم عاشق سینهٔ بلا پرور ماست خون در دل آرزو ز چشم ترماست

2 هان غیر، اگر حریف مایی پیش آی کالماس بجای باده در ساغر ماست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما