در قید محبت دل ناشاد نباشد از سلیم تهرانی غزل 647

1 در قید محبت دل ناشاد نباشد یک صید ندیدیم که آزاد نباشد

2 دل محکم اگر نیست، چه از دست گشاید تیغ از چه توان ساخت چو فولاد نباشد

3 از آه اسیران بود این گردش افلاک کشتی نرود راه، اگر باد نباشد

4 نازم به دبستان تو ای عشق که خود را تعلیم دهد طفل، گر استاد نباشد

5 بر گفته ی احباب بسی گوش نهادیم حرفی نشنیدیم که در یاد نباشد

6 انکار بت و عشق برهمن نتوان کرد حسنی نبرد دل که خداداد نباشد

7 بی عشق چه از ناخن تدبیر گشاید کاری نکند تیشه چو فرهاد نباشد

8 دل را که سلیم از غم عشق است خرابی بهتر همه آن است که آباد نباشد