1 نیست در حشر محبت گفتگوی کشتگان لاله ی این باغ دارد رنگ و بوی کشتگان

2 نیست در مردن هم از قید تو آزادی، که هست موج آب تیغ، زنجیر گلوی کشتگان

3 گر هوس را سر نبریده ست در دل عشق او چیست خون آلوده آهم همچو موی کشتگان

4 گر ز دامان تو دست آرزو کوته کنند چون چراغ کشته نتوان دید روی کشتگان

5 وقت کشتن کام ازو بستان که آن بدخو سلیم همچو جان دیگر نمی آید به سوی کشتگان