نه هرکه درد دیار از ملک‌الشعرا بهار قطعه 429

1 شب برکشید رایت اسود لون شبه گرفت زبرجد

2 شد چیره بر عمائم خضرا بار دگر علائم اسود

1 ز شعر قدر و بها یافتند اگر شعرا منم که شعر ز من یافته‌است قدر و بها

2 به پیش نادان گر قدر من بود پنهان به پیش دانا باشد مقام من پیدا

1 قاعدهٔ ملک ز سر نیزه است کس نزند بر سر سرنیزه دست

2 عدل شود از دم سرنیزه راست فتنه شود از سر سرنیزه پست