1 یک چند روزگار نه از راه مکرمت بر ما دری ز نعمت گیتی گشاده بود

2 چون چیز اندکی به هم افتاد باز برد گفتی که نزد ما به امانت نهاده بود

3 وامروز هرکه گویدم آن نیم ثروتی کز مادر زمانه به تدریج زاده بود

4 چون با تو نیست گویمش آن بازخواست زود گویی دهنده از سر جودی نداده بود

5 گردون چو سگ به فضلهٔ خود بازگشت کرد بیچاره او که کارش با این فتاده بود