باد نوروزی برآمد از جهان ملک خاتون غزل 1146

1 باد نوروزی برآمد خیمه بر گلزار زن دست دل در بوستان در دامن دلدار زن

2 بوی خیری و بنفشه می دهد در بوستان بلبل شوریده بر گل ناله های زار زن

3 باغبانا گوش دل بر عندلیب عشق کن گل رسید اینک به بستان آتش اندر خار زن

4 یار باز آمد علی رغم حسود تنگ دل مطرب مجلس بیا و طعنه بر اغیار زن

5 ای صبا چون می روی با یار قلاّشم بگو حلقه ی شوقی بیا و بر در خمّار زن

6 بخت ما را می نوازد حالیا از وصل دوست با رقیب من بگو رو سر بر آن دیوار زن

7 گر دلم را غیر نام دوست آید بر زبان همچو منصورش بگیر و زنده اش بر دار زن