غیر بدگویی اگر خصم پرآشوب از سلیم تهرانی غزل 252

1 غیر بدگویی اگر خصم پرآشوب نداشت چه کند، دسترسی بر سخن خوب نداشت

2 استخوانهای من از سنگ ملامت به همای داشت چندان سخن از درد که مکتوب نداشت

3 گاه می داد به دست من دیوانه گلی یاد آن روز که دربان چمن چوب نداشت

4 تن یوسف ز کجا، پیرهن تن ز کجا گرگ ذوقی ز بغل گیری یعقوب نداشت

5 سربسر پرده نشینان چمن را دیدیم چون تو ای تاک کسی دختر محجوب نداشت

6 به دل آزردنم افتاده جهانی در پوست این قدر کرم، تن خسته ی ایوب نداشت

7 هر که برخاست، نهد برسر من پای، سلیم خانهٔ نقش قدم این همه سرکوب نداشت