نوبهار آمد و گلزار صفایی از جویای تبریزی غزل 424

1 نوبهار آمد و گلزار صفایی دارد چمن از بلبل و گل برگ و نوایی دارد

2 رونق خانهٔ دل اشکی و آهی کافی است خلوت ما چو حباب آب و هوایی دارد

3 هر شب از سینه سراسیمه دود از پی آه در ره شوق تو دل راهنمایی دارد

4 نسبتی با نمک خال و خط یارش نیست بیش ازین نیست که خورشید صفایی دارد

5 از حریم حرم حضرت دل می باید آه ما سوختگان راه به جایی دارد

6 پیچ و تاب کمر و شوخی رفتار تو کو سرو بیچاره همین قد رسایی دارد

7 چشم دارم که به تاراج هوسها نرود گوشهٔ خلوت دل خانه خدایی دارد

8 صبر کن صبر که فریادرست دریابد زانکه جویا لب خاموش ندایی ندارد