نوبهار و رسم او ناپایدار است ای حکیم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 نوبهار و رسم او ناپایدار است ای حکیم گلشن طبع تو جاویدان بهار است ای حکیم
2 آن بهاری کاعتدالش ز آفتاب حکمت است از نسیم مهرگانی برکنار است ای حکیم
3 در بهار فضل و باغ معرفت جاوید زی زانکه خورشید تو در نصف‌النهار است ای حکیم
4 نوبهار فرخ بلخ و بهارستان گنگ در برگلخانهٔ طبع تو خارست ای حکیم
5 نافهٔ چین است مشگین خامه‌ات کآثار وی مشگ‌بیز و مشگ‌ریز و مشگ‌بارست ای حکیم
6 یا مگر دریاست با آب مدادت تعبیه کاینچنین گفتار نغزت آبدار است ای حکیم
7 حکمت ار می‌کرد فخر از روزگار بوعلی اینک آثار تو فخر روزگارست ای حکیم
8 مدح این بی‌دولتان عارست دانا را ولیک چون توئی را مدح گفتن افتخار است ای حکیم
ادامه توضیحات شاعر