نه باده نه جام باده ماند باقی از قاآنی رباعی 28

1 عید آمد و آفاق پر از برگ و نواکرد مرغان چمن را ز طرب نغمه‌سراکرد

2 بی برگ و نوا بود ز تاراج خزان باغ عید آمد وکارش همه با برگ و نواکرد

1 به‌گردون تیره ابری بامدادان برشد از دریا جواهر خیز وگوهرریز وگوهربیز وگوهرزا

2 چو چشم اهرمن خیره چو روی زنگیان تیره شده‌گفتی همه چیره به مغزش علت سودا

1 آراست عروس‌گل گلستان را آماده شو ای بهار بستان را

2 وقتست‌که در سرود و وجد آرد شور رخ‌گل هزار دستان را