هیچ معلوم نشد، دیده تماشایی از حزین لاهیجی غزل 290

1 هیچ معلوم نشد، دیده تماشایی کیست؟ نگه حیرت آیینه به زیبایی کیست؟

2 دل دیوانهٔ ما را که به صحرا سر داد؟ نفس سوخته، در بادیه پیمایی کیست؟

3 کس نمی پرسد از این جلوه پرستان امروز که قد صبح، علم گشته ی رعنایی کیست؟

4 صف مژگان بتان را همه بر هم زده ایم دلم افشردهٔ سر پنجهٔ گیرایی کیست؟

5 شمعها دامن جان را به میان بر زده اند در شبستان جهان، انجمن آرایی کیست؟

6 خانه بی خانه خداوند نگردد معمور زیب دیر و حرم از جلوهٔ هر جایی کیست؟

7 گر فشارد دل ما در قدح بوالهوسان سخن از چون و چرا زَهره ی گویایی کیست؟

8 می پرد دیده ی صاحب نظران چون اختر تا غبار ره او سرمهٔ بینایی کیست؟

9 سرفرازان همه این داعیه در سر دارند خم چوگان تو تا با سر سودایی کیست؟

10 کس نپرسید حزین از نی آتش نفست که گلو سوز نوای تو ز گویایی کیست؟