1 زبزرگوارا! من ترک مدح گفتن تو اگر کنم نه ز تقصیر ، از اضطرار کنم
2 عطای شعر چو از تو جفا و جور بود ضرورتست که خاموشی اختیار کنم
1 یاد تو کند کسی که خامش باشد مست تو بود کسی که باهش باشد
2 آنجا که برد غمزۀ تو دست بتیغ جان آن ببرد که خویشتن کش باشد
1 هر شب ز تو جفت شیونم تا بسحر چون صبح ز غم دم نزنم تا بسحر
2 وین جامۀ خواب را که نامش پلکست بر مردم دیده نفکنم تا بسحر
1 رنگ رویت بر ارغوان خندد لعل تو بر می جوان خندد
2 خنده خونین زند انار زرشک هر کجا آن دو نار دان خندد
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به