نه مشکل روزگار حل از انوری ابیوردی رباعی 142

1 هیچ دانی که سر صحبت ما دارد یار سر پیوند چو من باز فرود آرد یار

2 کاشکی هیچ‌کسی زو خبری می‌دهدی تا از این واقعه خود هیچ خبر دارد یار

1 دوش در ره نگارم آمد پیش آن به خوبی ز ماه گردون بیش

2 گشته از روی و زلف خونخوارش خاک گلرنگ و باد مشک پریش

1 روی تو آرام دلها می‌برد زلف تو زنهار جانها می‌خورد

2 تا برآمد فتنهٔ زلف و رخت عافیت را کس به کس می‌نشمرد