نه افلاطون کند فکری به حالم از فایز بیتی‌ 289

1 بت زورق‌نشینم در امان باد خدایش از بلایا حرز جان باد

2 به دریا باد فایز یارش الیاس به صحرا خضر با وی هم‌عنان باد

1 برفت آن یار و از ما مهر برداشت خیالش هم مرا آسوده نگذاشت

2 به فایز آنچه کرده آن جفا جو نه باور کرد دل نه عقل پنداشت

1 دلم را تیر مژگانت شکار است نه مجبوریست دل خود خواستار است

2 مکش از سینه فایز خدنگت که این ز آن دست و بازو یادگار است