1 کس را بر اختیار خدای اختیار نیست بر دهر و خلق جز او کامگار نیست

2 قسمت چنان که باید کردست در ازل و اندیشه را بر آنچه نهادست کار نیست

3 بر یک درخت هست دو شاخ بزرگ و این می بشکند ز بار و بر آن هیچ بار نیست

4 چون کاین کثیف جرم زمین هست برقرار چون کاین لطیف چرخ فلک را قرار نیست

5 آنها که بر شمردم گویی به ذات خویش موجود گشته اند کشان کردگار نیست

6 دانی که بی مصور صورت نیامده ست دانی که این سخن بر عقل استوار نیست

7 شاید که از سپهر و جهان رنجکی کشد آن کس کش از سپهر و جهان اعتبار نیست

8 ای مبتدی تو تجربه از اوستاد گیر زیرا که به ز تجربه آموزگار نیست

9 شادی مکن به خواسته و آز کم نمای کان هر چه هست جز ز جهان مستعار نیست

10 بدهای روزگار چه می بشمری همی چون نیک های او بر تو در شمار نیست

11 از روزگار نیک و بد خویشتن مدان کز ایزدست نیک و بد از روزگار نیست