هیچکس در نزد آن در که از جهان ملک خاتون غزل 611

1 هیچکس در نزد آن در که درش باز نکردند وآن کسان کز در انصاف بگردند نه مردند

2 حال و احوال جهان هیچ نیرزد بر دانا جز نکویی که توان گفت جز آن هیچ نبردند

3 هرکه با خلق جهان کرد نکویی چه زیان کرد زنده ی هر دو سرایند و یقین دان که نمردند

4 هرکه بنهاد ز مال دگران گنج و خزینه ای برادر تو ندیدی که برش هیچ نخوردند

5 گنج قارون اگرت هست و اگر ملک سلیمان فکر آن کن تو ازین دنیی فانی که چه بردند

6 اگرت هست یکی لقمه ز درویش و غریبی تو مکن منع که این شیوه ز تو نیک پسندند

7 در لطف و کرم ای دل بگشا باز تا در روضه ی فردوس به روی تو نبندند