بر هیچ کسم نه مهر مانده از عبید زاکانی رباعی 45

1 ای ترک چشم مستت بیمار خانهٔ دل زلف تو دام جانها خال تو دانهٔ دل

2 آنجا که ترک چشمت شست جفا گشاید تیر بلا نیاید جز بر نشانهٔ دل

1 یارب از کرده به لطف تو پناه آوردیم به امید کرمت روی به راه آوردیم

2 بر سر نفس بدآموز که شیطان رهست از ندامت حشر از تو به سپاه آوردیم

1 حاصل ز زندگانی ما جز وبال نیست وز روزگار بهره به جز از ملال نیست

2 نقش سه شش طلب مکن از کعبتین دهر کین نقش پنج روزه برون از خیال نیست