1 نه به ز شیوهٔ مستان طریق ورائی هست نه به ز کوی مغان گوشه‌ای و جائی هست

2 دلم به میکده زان میکشد که رندان را کدورتی نه و با یکدیگر صفائی هست

3 ز کنج صومعه از بهر آن گریزانم که در حوالی آن بوریا ریائی هست

4 گرت به دیر مغان ره دهند از آن مگذر قدم بنه که در آن کوچه آشنائی هست

5 فراغ از دل درویش جو که مستغنی است ز هرکجا که امیری و پادشاهی هست

6 به عیش کوش و مپندار همچو نااهلان که عمر را عوض و وقت را قضائی هست