1 نه در کوی تو می‌یابم مجالی نه می‌بینم وصالت هر به سالی

2 مجالی کی بود بر خاک آن کوی؟ که باد صبح را نبود مجالی

3 ز مهر روی چون ماه تمامت تنم گشت از ضعیفی، چون هلالی

4 خیال خواب دارد، دیده من مگر کز وصل او، بیند خیالی

5 تو گر برگشتی از پیمان دل من نگردد هرگز از حالی به حالی

6 نگویم بیش ازین، با تو غم دل مبادا کز منت گیرد ملالی!

7 بیا کز دوری روی تو سلمان تنش از ناله شد مانند نالی