نه ذوق باغ به دل، نه هوای از سلیم تهرانی غزل 928

1 نه ذوق باغ به دل، نه هوای پروازی قفس کجاست که دارم به خاطر، اندازی

2 به باغ می شنوم از درای غنچه صدا ز بس که گوش به زنگم به راه شهبازی

3 سفال، دم ز نوا چون زند در آن مجلس؟ که چون پیاله ی چینی بود خوش آوازی

4 نمانده بی تو به آهنگ، ناله ی مستان که خارج است، نباشد چو تاری از سازی

5 سلیم، چند توان ساختن به نغمه ی خویش فغان که سوخت مرا حسرت هم آوازی