1 بریده لذّت دردت ز دل تمنّی را نموده شهد غمت تلخ، من و سلوی را

2 رخ تو بیّنهٔ صدق معجزات آمد لبت گواست، دم روح بخش عیسی را

1 محبّت خون گرمی بخشد این گلبن مثالان را به فرقم گستراند، سایهٔ نازک نهالان را

2 در این محفل که ربط آشنایی نسبتی خواهد به آن موی میان، الفت بود نازک خیالان را

1 از چاره عاجزم مژه اشکبار را ساکن چه سان کنم؟ رگ ابر بهار را

2 نتوان ستردن از دل خون گشته داغ عشق ناخن عبث مزن، جگر لاله زار را