نه هشیارم توان گفتن نه از نشاط اصفهانی غزل 182

1 نه هشیارم توان گفتن نه مستم که هم پیمانه هم پیمان شکستم

2 ز پا افکنده ام خود را در این دشت مگر روزی رسد دستی بدستم

3 کرا تا سوی من افتد گذر باز بسد امید در راهی نشستم

4 نمیدانم تویی یا من در این بزم همی بینم که خود را می پرستم

5 تو خواهی بود و تو بودی تو هستی نخواهم بود و نه بودم نه هستم

6 زیمن همت شاه جهان نیست عجب گر زین جهان بینم که رستم

7 ز پا افتادگان را دستگیری بگیر ای لطف شاهنشاه دستم