1 نزاری ز پاکیزه کاران درای ز پاکان و پاکیزه‌کاران سرای

2 ملایک صفت باش کز مُهلکات ز اخلاق پاکیزه‌یابی نجات

3 به فکر و به قول و عمل پاک باش تفاخر به آتش مکن خاک باش

4 گراز خود برون آمدی باک نیست که در بی‌خودی آتش و خاک نیست

5 همه نور محضی همه جانِ پاک نه آبی نه آتش نه بادی نه خاک

6 من و تو غمامیم و نفس آفتاب تو از پیش باری برافگن نقاب

7 ببین تا چه بینی به چشم عیان اگر تو نباشی ولی در میان

8 همه نفس باشی نباشی غمام همه نور بینی نبینی ظلام

9 چو از خویشتن باز پرداختی مکان سدره المنتهی ساختی

10 عیان در عیان و نهان در نهان چه باشد چه گویم دگر وا رهان