شب تا سحر تو مست شکر خواب از مشتاق اصفهانی غزل 46

1 شب تا سحر تو مست شکر خواب بیخوابیم کشت دور از تو دریاب

2 در وادی عشق ما تشنه مردیم و آنجا چو گوهر هر سنگ سیراب

3 چون راه ما طی گردد که داریم جسمی گران خیز پائی گران خواب

4 شاید که یابیم گوهر فکندیم دل را بدریا تن را بغرقاب

5 ما را چه عشرت زین بزم کاینجا ماندیم تنها رفتند احباب

6 راهم پر از سنگ پای طلب لنگ وقتم عجب تنگ مقصود نایاب

7 چون عمر را تن گردد عنان گیر گرد است و صرصر خاشاک و سیلاب

8 بر کف صبا را زلف تو وز رشگ مشتاق را حال چون رشته بی‌تاب