شب، همه شب به هوای تو چنین از قاسم انوار غزل 45

1 شب، همه شب به هوای تو چنین مست خراب بانگ عشق تو بگوشم رسد از چنگ و رباب

2 نفسی بیش نماندست ز بیمار غمت آخر، ای یار گرامی، نفسی اندر یاب

3 ما که سودای تو داریم نگوییم ز زهد نکند بلبل شوریده دل آهنگ غراب

4 خانه آب و گل خویش چه معمور کنیم؟ کعبه جان و دل ما چو خرابست و یباب

5 این چه رسمست که بر روی نقاب اندازی؟ چهره بگشا و برانداز ره و رسم و نقاب

6 تا یقین تو باخلاص مقارن نشود قشر باشی بر مستان حقیقت، نه لباب

7 قاسم از صحبت جهال کناری یابد که ندانند بد از نیک و خطا را ز صواب