نیک رنجورم از مجیرالدین بیلقانی دیوان اشعار 28

1 نیک رنجورم ز رنج آتش فشان فراق سخت خاطر خسته ام از دست دستان فراق

2 نیست روزی تا ز فرقت بر دل ما نیست غم آنچ ما را هست بر دل باد بر جان فراق

3 درد بی درمان فراق آمد وزین معلوم نیست هیچ صاحب درد را فی الجمله درمان فراق

4 خلق سرگردان بود چون گوی تا دور فلک گوی غم باشد درافگنده به میدان فراق

5 نیست شفقت با فراق البته گویی زآسمان آیت شفقت نیامد هیچ در شان فراق

6 میزبانی بس ترش روی آمد الحق زانکه نیست لقمه ای جز استخوان غصه بر خوان فراق

7 نیک بخت و روز به آن کس بود کز آسمان بر نیاید نام او روزی ز دیوان فراق

8 اتفاق است اینک گر صد ره بجویند از قیاس گوهری بیرون نیاید جز غم از کان فراق

9 یارب آخر چند خواهد کرد جور روزگار؟ بر دل خلق جهان این تیرباران فراق

10 کی بود گویی که بینم من ز دوران فلک؟ چون فراغت از جهان گم گشته دوران فراق

11 نقدهای عیش را یک یک جدا بر سخته ام کمتر از کم باز می‌خواند به دیوان فراق