1 نیک درخط شده ام از قلمت که مرا قصد بجان می دارد

2 عثرات من غمگین از بر همه چون آب روان می دارد

3 همه در روی رهی می گوید هر چه طبع تو نهان می دارد

4 با همه سر سبکی کوراهست سر بر این خسته گران می دارد

5 یک زبانست بید گفتن من ورچه دایم دو زبان می دارد

6 شبروی می کند اندر خط تو راه بر خسته دلان می دارد

7 بامنش رای سیه کاریهاست راستی را سر آن می دارد

8 گرچه از غایت صفرا باشد که زبان تلخ چنان می دارد

9 در سرش چیزکی از سودا هست کنده بر پای از آن می دارد

10 هست دیوانه تر از من صدره که ز دست تو فغان می دارد

11 مدهش از پی سودا ترشی که به سوداش زیان می دارد