دلبران نی دل به ناز و عشق از عرفی شیرازی غزل 182

1 دلبران نی دل به ناز و عشق غافل می‌برند می‌کشند از عاقلان صد رنج تا دل می‌برند

2 کشتگان غمزهٔ معشوق در روز جزا جمله غیرت بر قبول کار قاتل می‌برند

3 نگسلی از کاروان کعبه ای دل، کز شتاب می‌گذارندت به خاک عجز و محمل می‌برند

4 با سبک‌روحان کن آمیزش، که ماندی چون ز راه بار غم بر دوش دل، منزل به منزل می‌برند

5 گرچه ارباب تعلق وقف توفانند، لیک رخت اگر کمتر بود کشتی به ساحل می‌برند

6 هرکجا شمعی است روشن می‌کنند از بهر بزم شمع جان هرگه که روشن شد ز محفل می‌برند

7 زحمت حجاج دیر از کعبه‌جویان بدتر است ره بسی طی می‌شود، پیرو به باطل می‌برند

8 فتنه شو بر اهل دل عرفی که از حسن قبول مرده را جان می‌دهند و زنده را دل می‌برند