نیستی عیش و طرب، بیگانگی از سلیم تهرانی غزل 673

1 نیستی عیش و طرب، بیگانگی کم یاد گیر رسم آمیزش به اهل عالم از غم یاد گیر

2 از طرب هرکس که خندد، گریه بر خود می کند در عروسی خانه رو، آیین ماتم یاد گیر

3 یک صبوحی بیش در اطراف این گلشن مکش گل سبکروحی نمی داند، ز شبنم یاد گیر

4 بعد هر عمری به تیغ خویش آبی می دهند رسم دنیاداری از شاهان عالم یاد گیر

5 حال هرکس می شود معلوم از آثارش سلیم نام جم راگر نمی دانی، ز خاتم یادگیر