نگارینا مکن بر من ستم از جهان ملک خاتون غزل 843

1 نگارینا مکن بر من ستم بیش مزن زین بیش تو بر ریش من نیش

2 ز وصلم کام دل می ده خدا را مجو زین بیشتر کام بداندیش

3 تو خویشی بیش ازین ما را میازار که فرقی باشد از بیگانه تا خویش

4 به ترکش چون توان کز تیر مژگانش اگر قربان شوم بهتر درین کیش

5 مرا داغ فراقت هست بر جان نمک واجب نباشد بر سر ریش

6 چه گویم مدّعی بد سرانجام چه با من در میان بودش ازین پیش

7 تو سلطان جهانداری خدا را مشو غافل دمی از حال درویش