نگارا بر گرفتاران ببخشای از جامی غزل 295

1 نگارا بر گرفتاران ببخشای خدا را بر گرفتاران ببخشای

2 که را یارا که گوید با تو یارا که یارا بر گرفتاران ببخشای

3 به راهت پی سپر گشته چو مورم سوارا بر گرفتاران ببخشای

4 رخ خود را به خط و خال ازین بیش میارا بر گرفتاران ببخشای

5 پی آغوش یاران چون گشایی قبا را بر گرفتاران ببخشای

6 چو گردد بر حریفان جام وصلت گوارا بر گرفتاران ببخشای

7 گرفتار خزان شد بی تو جامی بهارا بر گرفتاران ببخشای