1 نگارا وقت آن آمد که گل بر بار خوش باشد کنار سبزه و مطرب به روی یار خوش باشد

2 میان باغ با ساغر رقیبان برکنار از من به روی دوست بنشستن که گل بی خار خوش باشد

3 تو با ذوق و تماشا در میان باغ با یاران دل مسکینم از هجران چنین افگار خوش باشد

4 روا داری که این بی دل چنین مهجور در هجران بدین مهجوریم جانا دل اغیار خوش باشد

5 میازارم به آزارت چو زارم بر رخت ای گل نظر بر روی گل رویان بی آزار خوش باشد

6 به روی چون گلت جانا چو بلبل می کنم زاری که عاشق در غم معشوق خود بازار خوش باشد

7 شبی خواهم به خلوتگاه جان دلبر ز می خفته دو چشمم بر رخش چون بخت او بیدار خوش باشد

8 اگر باشد مرا صد غم ز هجرش بر دلم شاید ولی گر غم خورد بر حال ما غمخوار خوش باشد

9 دلم بحر جهانی شد در او سرگشته شد طبعم ز دریا گر برون آرد دُری شهوار خوش باشد