1 قرب یک ماه شد که در شب روز چشم من ماه و آفتاب ندید

2 اندر آن خانه ام که در همه عمر هیچ جغدی چنان خراب ندید

3 ز آتش دل کباب شد جگرم ز آتش دل کسی کباب ندید

4 تا در این خانه ام ز بیداری دیده من خیال خواب ندید

5 کس حدیث مرا جواب نداد کس خلاص مرا صواب ندید

6 هیچ مومن چنین عتاب نیافت هیچ کافر چنین عذاب ندید

7 همچنان می خورم طعام و شراب که کسی خواب دید و آب ندید

8 هیچ مصلح چنین طعام نخورد هیچ مفسد چنین شراب ندید

9 بی خطا بر من این خطاب چراست بی خطا کس چنین خطاب ندید