ناصحا از سر بالین من این از محتشم کاشانی غزل 308

1 ناصحا از سر بالین من این پند ببر خفته بیدار به افسانه نگردد هرگز

2 مرغ غم ترک دل ما نکند تا به ابد جغد دلگیر ز ویرانه نگردد هرگز

3 ای مقیمانه درین دیر دو در کرده مقام خیز کاین راهگذر خانه نگردد هرگز

4 یک دم ای شیخ خبر باش که جنت به جحیم به دل از جرم دو پیمانه نگردد هرگز

5 همه جان گردد اگر آب و هوا در تن سرو جانشین قد جانانه نگردد هرگز

6 محتشم چشم امید تو به این رشحهٔ رشگ صدف آن در یک دانه نگردد هرگز