نسیم باده به جان مژده حیات دهد از جامی غزل 178

1 نسیم باده به جان مژده حیات دهد لب پیاله ز غمها خط نجات دهد

2 متاع هستی خود صرف باده کن زان پیش که دور چرخ به تاراج حادثات دهد

3 سلوک عشق محال است بی ثبات قدم قدم به صدق نه ای دل خدا ثبات دهد

4 رسیده ای به نصاب جمال با لب خویش بگوی تا به فقیران خود زکات دهد

5 برات بوسه طمع داشتم ندانستم که خط سبز تو بر جان من برات دهد

6 به راه کعبه وصل تو آب دیده من به تشنگان خبر دجله و فرات دهد

7 به خاک پات که چون دررسی ز راه گذار که بوسه ای دو سه جامی به خاک پات دهد