نسیم صبح نمود از از امیرعلیشیر نوایی غزل 120

1 نسیم صبح نمود از تغار صهبا موج چو باد شرطه که آرد ز روی دریا موج

2 به باده زورق می را گر افکنی باشد چو کشتی ای که به دریا روان بود با موج

3 پی هلاک حریفان ز حله دختر رز نموده هر طرف از لاله رنگ خارا موج

4 شبی که بود برش غیر مردم از غیرت ازان سبب که فکندم به بحر سودا موج

5 ز چین ابرو و چاه ذقن فرو گشتم چرا که هست ز گرداب غرقه ها تا موج

6 مگر برآوردم از بحر باده موج کرم غریق را نبرد بر کنار دریا موج

7 نگر به بحر فنا شرح حال فانی خوان ازان خطوط که سازد ز لجه پیدا موج