1 مرا نام اگر نیک و گر بد بود چو رفتم از آنم چه فخر و چه عار
2 کسی را سزد فخر و ار عار بود که ماند ز من در جهان یادگار
3 پس از من اگر هر چه باشد رواست چو من دامن افشانده ام زین غبار
1 شاه عالم روز کین چون قصد دشمن میکند تیغش از یک تن دو و تیر از دو یک تن میکند
2 شاه شاهان جهان آنکو به گرز گاوسار شیرمردان را به گاه حمله چون زن میکند
1 آنرا که پیشوای دو عالم علی بود نزد خدای منزلتی بس علی بود
2 اقبال دارد آنکه زند دم ز دوستیش بل بندگی قنبرش از مقبلی بود
1 نامد الحق اینچنین فیروز کآمد شهریار رستم از مازندران وز هفت خوان اسفندیار
2 آتش قهرش چو خاک راه کرده پایمال دشمنان باد پیما را به تیغ آبدار
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به