ناهید زرشک از حکیم نزاری قهستانی رباعی 110

1 ای شب هجران تو روز حسیب زهره ی شیران بچکد زین نهیب

2 جمله تویی از خودی ام وارهان در ره من نیست به جز من حجیب

1 ای در نقاب حسن نهان کرده آفتاب خطّی بر آفتاب کشیده ز مشک ناب

2 آتش فکنده در جگر لاله عارضت وز برگ نسترن بر و رویت ببرده آب

1 مگر صبا برساند سلام یارو را وگرنه با که بگویم حکایت او را

2 چو اعتماد نمانده ست جهل باشد اگر محل راز کنم دوستان بد گو را