نفسی درین گلستان ز عروس گل سرودی
- 1
- 2
- 3
1 نفسی درین گلستان ز عروس گل سرودی بدلی غمی فزودی ز دلی غمی ربودی
2 تو بخون خویش بستی کف لاله را نگاری تو به آه صبحگاهی دل غنچه را گشودی
3 به نوای خود گم استی سخن تو مرقد تو به زمین نه باز رفتی که تو از زمین نبودی
ادامه توضیحات شاعر