عارف اسرار پنهانیم ما از اسیری لاهیجی غزل 28

1 عارف اسرار پنهانیم ما حاکم اقلیم عرفانیم ما

2 زاهد ار ما عقل و هشیاری مجو کز شراب عشق مستانیم ما

3 ما گدایانیم لیکن تاج بخش هم بملک فقر سلطانیم ما

4 بی می و شاهد چو نتوانیم بود زان حریف بزم رندانیم ما

5 هم بمسجد فی صلوة دایمون هم بدیر از باده نوشانیم ما

6 هم به بتخانه خدا را ساجدیم هم بکعبه بت پرستانیم ما

7 ما چه میدانیم تلوین و گمان صاحب تمکین و ایقانیم ما

8 هر دو عالم جان ما را لقمه ایست تا بخوان عشق مهمانیم ما

9 نیست گشتم از خود و هستم بحق در حقیقت باقی و فانیم ما

10 در فنا جان محو جانان شد ولی در بقا بنگر که جانانیم ما

11 گاه مطلوبیم و گاهی طالبیم گاه درد و گاه درمانیم ما

12 گرد خود پیوسته دوری میکنیم مرکز و پرگار دورانیم ما

13 گه ملک گه جنم و گاهی پری گاه حیوان گاه انسانیم ما

14 سر حال خود بگویم با تو فاش بر سرایر پرده پوشانیم ما

15 تا اسیری عاشق و دیوانه شد در جهان عشق دستانیم ما