سلمان ساوجی

عارفا لعل لبش می می‌دهد از سلمان ساوجی غزل 253

غزل 253 ام از 897 غزلیات

خانه / سلمان ساوجی / دیوان اشعار سلمان ساوجی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 253

1 عارفا لعل لبش می می‌دهد هشیار باش چشم مستش رهزن خواب است هان! بیدار باش

2 گر به دین عشق او منکر عقل است و دین، از عقل و دین بیزار مباش

3 عیسی لطفش دوا می‌بخشد و جان می‌دهد گر تو داری این هوس گه مرده گه بیمار باش

سلمان ساوجی

شعر شعر کهن غزل سلمان ساوجی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از سلمان ساوجی

1 ای که روی تو، بهشت دل و جان است مرا! ای که وصل تو مراد دل و جان است، مرا!

2 چون مراد دل و جانم، تویی از هردو جهان از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا

1 این چه داغی است که از عشق تو بر جان من است وین چه دردی است که سرمایه درمان من است

2 زلف و رخسار تو کفر آمد و ایمان، با هم آن چه کفری است که سرمایه ایمان من است؟

1 ره، خرابات است و درد سالخورده، پیر ما کس نمی‌داند به غیر از پیر ما، تدبیر ما

2 خاک را از خاصیت اکسیر اگر، زر می‌کند ساقیا می‌ده، که ما، خاکیم و می، اکسیر ما

شاعر شعر عارفا لعل لبش می می‌دهد هشیار باش سلمان ساوجی می باشد.

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر عارفا لعل لبش می می‌دهد هشیار باش غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

897 / 253

شعرقبلی

بنر