خرابم از آن نرگسِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 251

1 خرابم از آن نرگسِ نیم مست تمام اختیارم برون شد ز دست

2 توقّع مکن کز کمان‌دار تیر اعادت کند چون برون شد زشست

3 به دیرِ مغان می‌پرستیده‌ام ز بس می پرستی شدم بت پرست

4 اگر بت پرستی در اسلام نیست کسی را ندانم در اسلام هست

5 که رویِ بتی دید و پوشید چشم که مکروه دید و مقابل نشست

6 بیا بگذر ای خواجه از زهدِ خشک موحّد ز تردامنی باز رست

7 دری هست بیش از مبادیِ عقل که بر عشق بازست تا بر که بست

8 ز تو هیچ نگشاید از خود ببُر مجرّد ز هم راهِ بد بر شکست

9 چو افسرده خام است و عاشق بسوخت ملامت مکن بر نزاریِ مست