رونق گرفت کارِ من از روزگارِ گل
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 رونق گرفت کارِ من از روزگارِ گل خوبی و دل بَری ست مرا در کنارِ گل
2 لطفِ رحیق یافت مزاجِ لطیفِ می آبِ عقیق بود رخِ آب دارِ گل
3 هر دُر که ریخت دیدۀ من در فراقِ دوست آورد ابر کرد سراسر نثارِ گل
4 می خور به وقت باش تو از جورِ روزگار گه در پناهِ باده و گه در جوارِ گل
5 بی گل رُخی که چون گلِ رخ سارِ او به رنگ یک گل نبوده در همه ایل و تبارِ گل
6 گل را به باغ گر نبود جاودانه کار ما را بس است رویِ چو گل یادگارِ گل
دیدگاه‌ها **