رونق گرفت کارِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 777

1 رونق گرفت کارِ من از روزگارِ گل خوبی و دل بَری ست مرا در کنارِ گل

2 لطفِ رحیق یافت مزاجِ لطیفِ می آبِ عقیق بود رخِ آب دارِ گل

3 هر دُر که ریخت دیدۀ من در فراقِ دوست آورد ابر کرد سراسر نثارِ گل

4 می خور به وقت باش تو از جورِ روزگار گه در پناهِ باده و گه در جوارِ گل

5 بی گل رُخی که چون گلِ رخ سارِ او به رنگ یک گل نبوده در همه ایل و تبارِ گل

6 گل را به باغ گر نبود جاودانه کار ما را بس است رویِ چو گل یادگارِ گل