حلقم بگیرد آن از حکیم نزاری قهستانی غزل 435

1 حلقم بگیرد آن دم اگر شاد بگذرد کاندیشه خیال تو از یاد بگذرد

2 گفتم بنالم از تو چنانم که در نفس چندان مجال نیست که فریاد بگذرد

3 گفتم به پیش تیر غمت دل سپر کنم پیکان غمزه تو ز پولاد بگذرد

4 بر هر که بگذری ببری جانش ای عجب سروی و سرو همچو تو آزاد بگذرد

5 شیرین به ناز خفته و در شرط عشق نیست گر خواب بر دو دیده فرهاد بگذرد

6 پند پدر نمی شودم استماع وگر حرفی غلط به سمع درافتاد بگذرد

7 سی نارسیده عمر چرا توبه می کنم ور نیز هفت بار ز هفتاد بگذرد

8 استاد ماست واعظ عشق و ستوده نیست شاگرد کز نصیحت استاد بگذرد

9 غافل مشو ز کعبه پیمان ما که عمر تا بنگری چو غافله باد بگذرد

10 در نزع رحلت است نزاری دمی بیا تا چون نفس به قطع رسد شاد بگذرد