1 اشک من رشک فراتست و سرابس خونست یا رب این بحر چه بحری‌ست که آبش خونست

2 عرصه کرب و بلا موج زند چون دریا وه چه دریا که همه موج و حبابش خونست

3 ز گلستان نبی دهر گرفته است گلاب چه گلی بود ندانم که گلابش خونست

4 این نه عیش است و عروسی ز برای قاسم گر عروسی است ز بهر چه خضابش خونست

5 شه دین را نرسد جرعه آبی در کام تشنه جان می‌دهد و تا برکاتش خونست

6 شاهد بزم وفا زینب غمدیده چرا نیست بر چهر حجابش که نقابش خونست

7 نه همین خو نشده جاری ز دو چشم (صامت) خامه و دفتر و دیوان و کتابش خونست