دلدار من از خانه ببازار از قاسم انوار غزل 289

1 دلدار من از خانه ببازار برآمد ناگه بسر کوچه خمار برآمد

2 گلبانگ «تعالی » بشنیدند روانها صد نعره ز تسبیح و ز زنار برآمد

3 دعوی بچه تیره فرو رفت بخواری معنی ز ته که گل فخار برآمد

4 عالم همه روشن شد از آن نور بیکبار گفتند که: آن دلبر عیار برآمد

5 گفتیم: چو خورشید جمال تو عیانست «صدق » ز دل مؤمن وکفار برآمد

6 گفتم که: تویی، غیر تو کس نیست بعالم این نعره هم از طبله عطار برآمد

7 خورشید رسیدست ز ایمن بدل من تا از دل قاسم دم اقرار برآمد