ز سوزنامهٔ من سوخت بال از جویای تبریزی غزل 51

1 ز سوزنامهٔ من سوخت بال و پر کبوتر را چو قمری آتش من ساخت خاکستر کبوتر را

2 چو دریایی که باشد موجزن، از شوق کوی او به تن بال پریدن می شود هر پر کبوتر را

3 زشوق نامه ام بر خاک بیتابی تپیدنها زبال و پر مرقع می کند در بر کبوتر را

4 چنان خوناب حسرت می چکد دایم زمکتوبم که هر پرگشته چون مژگان عاشق تر کبوتر را

5 زشرح زهر غم جویا عجب نبود زمکتوبم که سازد همچو طوطی سبز پا تا سر کبوتر را