پسر من! کرفک‌اندیش بوی، نه گناه‌اندیش، چه مردم تا جاودان زمان زنده نی، چه چیز که آن مینوی (است)،...
- 1
- 2
- 3
- 4
پسر من! کرفک‌اندیش بوی، نه گناه‌اندیش، چه مردم تا جاودان زمان زنده نی، چه چیز که آن مینوی (است)، بایستنی‌تر (پاینده‌تر) ,
2 که جان پدرکرفه اندیش باش بی‌آزار و به دین و خوش کیش باش
3 چو باید شدن زین جهان ای پسر نگر تا به مینو چه بایسته تر
4 نباشدکس اندر جهان دیرپای همان مینوی کرده مانده بجای
ادامه توضیحات شاعر