دوشم چو شب از بنفشه از مسعود سعد سلمان رباعی 112

1 تا توانی مکش ز مردی دست که به سستی کسی ز مرگ نجست

2 ماهی ار شست نگسلد در آب بسته او را به خشکی آرد شست

1 ای رفیقان من ای عمر و منصور و عطا که شما هر سه سمائید و هوائید و صبا

2 کرده بیچاره مرا جوع به ماه رمضان خبری هست ز شوال به نزدیک شما

1 دلم از نیستی چو ترسا نیست تنم از عافیت هراسانیست

2 در دل از تف سینه صاعقه ایست بر تن از آب دیده طوفانیست